Cumhuriyetimizin kazanımlarını değerlendirelim.

TÜMER DİYOR Kİ:

HATALARIN BEDELİ AĞIRDIR 

Sevgili okurlar, 29 Ekim’de Cumhuriyetin ilanının 98.ci yılını kutladık.

Bu kutlamaları gene pandomi bahanesi ile herkes sınırlı bir şekilde kutladı.

Atatürk sevgisini ve Cumhuriyetin kazanımlarını yok etme çabasında olanlara rağmen, Atatürk sevgisi gittikçe artarak devam ediyor.

Gene Atatürk’ün önünde eğildik, saygı duruşunda bulunduk, İstiklal marşımızı okuduk, dualarımızı yaptık.

C.H.P. si 1950 yılından bu yana tek başına istediği iktidara sahip neden olamadı?

1923 yılında ilan edilen Cumhuriyet ile birlikte, C.H.P.sinin lideri ilk Cumhurbaşkanı Mustafa Kemal Atatürk, on yılda hangi ekonomik politikaları uygulayarak, başarı elde etti. 

Atatürk onuncu yıl nutkunda, tükenmiş bir ülkenin kalkınma hamlesi ile, fabrikalar yapıldığını, az zamanda çok büyük işler yapıldığını anlatmaktadır.

C.H.P. iktidar olmak istiyorsa, Mustafa Kemal Atatürk’ün izinde ve yolunda giderek, onun uyguladığı sistemi iyi kavrayarak hareket etmelidir. 

C.H.P.nin 1950 yılından bu yana iktidara gelememesinin en büyük sebeplerinden biri Atatürk’ün yolundan tam gidememesidir! 

Atatürkçüyüz demekle Atatürkçü olunmaz. Atatürk’ün politikasını, uyguladığı sistemi, onun fikir ve düşüncelerini iyi anlamak ve içine sindirmekle olur.

Şimdi sizi 1894 yılına götürmek istiyorum. Osmanlı  tahtında kim oturmaktadır? 

Sultan 2. Abdülhamit.

Osmanlı borç içerisinde kıvranmaktadır. Hazine tam takırdır. Daha önce de borç aldıkları Banker Rothschild’den yüzde 3,5 faizle 8 milyon 212 bin 340 Sterlin borç alınır. Borcun geri ödeme süresi ise 61 yıldır.

(Rothschild ailesi kimdir? Rothscild ailesi, Rothschild hanedanı veya kısa Rothschildler 18.yüzyılın sonlarına doğru, Yahudi Bankacı Mayer Amachel Rothscild (1744-1812) tarafından kurulan ve Avrupa’nın çeşitli merkezlerinde bankalar kuran Frankfurt merkezli Yahudi bankacı ailedir.)

Bu aile hakkında daha fazla bilgi edinmek isteyenler (https://tr.wikipedia.org/wiki/Rothschild_ailesi ) linki tıklasınlar.

Zor dönemler yaşayan Osmanlı sarayı bu borcu ödemek için borç senetleri imzalar. Yıllık ödeme yapması gereken rakam 330 bin Sterlindir.

Birinci Dünya savaşı Mondros Ateşkes Antlaşması ile (1914 de başlayan savaş) 1918 yılında sona ermiş. İtilaf Devletleri savaşı kazanmış,  Osmanlı İttifak Devletlerinin içinde yerini aldığından savaşı kaybetmiştir.

İstanbul dahil Anadolu'nun bir çok bölgelerine Fransız, İngiliz, İtalyan ve Yunan askerleri girmiş, Osmanlı'nın son kalan Anadolu toprakları da işgal edilmiştir.

19 Mayıs 1919 da Mustafa Kemal Atatürk’ün Samsuna çıkması üzerine, Anadolu’da düşmandan kurtulma ve bağımsızlık uğruna başlayan savaş İstiklal savaşının kazanılması ile son bulmuştur.

23 Nisan 1920 de Ankara’da Büyük Millet Meclisi kurulmuş, yeni bir devletin kurulma temelleri atılmıştır.

1 Kasım 1922 de de Türkiye Büyük Millet Meclisi, Osmanlı saltanatına son vermiştir.

Son Osmanlı Padişahı olan Vahdettin ise, 17 Kasım 1922 de bir İngiliz gemisine binerek İstanbul’dan kaçmıştır.

İstiklal Savaşını Mustafa Kemal Atatürk’ün önderliğinde kazanan Ankara Hükümeti 24 Temmuz 1923 de Lozan Antlaşması’nı imzalayarak, Osmanlının bütün borçlarını da üstüne almıştır.

Bu borçlar arasında Banker Rothschild’den yüzde 3,5 faizle alınan  8 milyon 212 bin 340 Sterlinlik borcu da vardır.

Bu borç 29 Ekim 1923 de kurulan Türkiye Cumhuriyeti Devleti tarafından ödendi.

Kamu Maliyesi Uzmanı Dr. Mahfi Eğilmez, Osmanlının borçlarını hesaplamış. 2013 yılının kurlarına göre hesap yapmış. Osmanlı devletinin toplam borcunu 500 milyar dolar olarak tespit etmiş. Bugünkü kura vurursak, eh ne kadar olduğunu siz düşünün.

Bu borcu Genç Türk Devleti ödedi. 

Atatürk’ün sayesinde bugünleri yaşadıklarını unutanlar, geçmişi iyi hatırlasınlar da özür dilesinler.

Birinci Dünya Harbinde yenilmiş olan Osmanlının topraklarını işgal  etmek üzere İzmir’den giren Yunan birlikleri Ankara yakınında Polatlı kasabasına kadar gelmişlerdi. Netice’de Mustafa Kemal Atatürk’ün önderliğinde savaşan Türk milleti, Yunanistan kuvvetlerini girdikleri İzmir’den gerisin geriye göndermesini de bildi. Yunan mağlup olmuştu.

Türk Ordusuna mağlup olan Yunan iktidarı bedelini çok ağır ödeyecekti ve ödedi de.

Yenilgiden 3 gün sonra halk ayaklandı ve hükümet binalarını işgal etti.

Kral tahttan indirildi. Atina’da “İhtilal Komisyonu” kuruldu.

Yenilgiden sorumlu tutulan eski başbakanlar

Dimitri Gunaris (59),

Petros Protopapadakis (68) ve Nikolaos Stratos (50), Protopapadakis hükümetinde askeri işlerden sorumlu Bakan Nikolaos Theotokis (44),

Gunaris ve Protopapadakis hükümetlerinde Dışişleri Bakanı olan Georgios Baltacis (56), Gunaris hükümetinde Ulaştırma Bakanı olan emekli subay Ksenofon Stratigos (53),

Gunaris hükümetinde İçişleri Bakanı olan Georgios Hacianestis (59),

Anadolu  ve Trakya'dan sorumlu başkomutan emekli subay

Mihail Gudas (54) ''vatana ihanet'' suçuyla yargılandı.

Savcı suçlanan kişilere şöyle dedi:

- " Siz Sadece yenilmediniz. Anadoludaki 3 bin senelik Yunan varlığını bitirdiniz.

Egede Karadeniz de Yunan kalmadı.

600 senelik Osmanlı döneminde dahi biz bu bölgelerde çoğunlukta idik" (Demek ki Osmanlı zamanında her yer Yunan doluymuş.)

Atina Parlamentosunda 31 Ekim-15 Kasım 1922 tarihleri arasında yapılan duruşmalarda oy birliğiyle

Gunaris,

Hacianestis,

Stratos,

Protopapadakis,

Stratos,

Baltacis ve Theotokis ölüm, Gudas ve Stratigos ise müebbet hapis cezalarına çarptırıldı.

Söz konusu 6 kişi karardan iki saat sonra Atina Meydanında idam edildi.

Herkes hiçbir zaman şunu unutmamalı: 

Ülkesine, milletine, zarar verenler, halkını mağdur duruma düşürenler, düşmana yenilenler bir gün gelir Halk tarafından cezalandırılırlar ve bedellerini çok ağır öderler.

Bu ülke kolay kolay kazanılmadı. Hepimiz ülkemizin kıymetini bilmek zorundayız. Birliğimiz ve beraberliğimizden hiç bir zaman ödün vermemeli, bayrağımıza, dilimize, dinimize, vatanımıza sahip çıkmalıyız. 

Zorda kalınca Atatürk'e sığınmak değil, her zaman onun yolunda ve izinde gitmeliyiz. 

Mustafa Kemal Atatürk'e ve onun yanında yer alan kahraman Silah Arkadaşlarına ve Türk milletinin Gazi ve Şehitlerine saygı da kusur etmemeliyiz.

ONLARI SAYGI VE MİNNETLE ANMALI İSİMLERİNİ SİLMEK DEĞİL, BİLHASSA HER YERE KOYMALIYIZ. 

Zekeriya Tümer

30.10.2021

ulusalhaber1881@gmail.com. 

 

 

HAYATBOYU ÖĞRENMEK ZORUNDAYIZ

 TÜMER DİYOR Kİ:

KARAR VERMEK KOLAY OLMUYOR

Sevgili okurlar farkındaysanız sık sık yazı yazamıyorum.

Neden yazamadığım konusunda okurlarım tarafından sorgulanıyorum. 

En zor şey, içindeki duygu ve düşünceleri kaleme alıp, okuyucularına aktaramam aktır. 

 En önemlisi de gerçekleri yazamamak. 

Bilindiği üzere, iki kelime twit atan, bir kaç kelime sosyal medyada paylaşım yapanların hapislere atıldığı, mahkemelerde süründürüldüğü bir ortamda nasıl yazı kaleme alacaksın. 

Elbette biz aldığımız terbiye ve yaşantımızın bize verdiği tecrübe ile, kimseye hakaret etmez, kişi hak ve hukukunu çiğnemez, kimsenin onuru ile oynamayız. En önemlisi de devletimizi korur ve devleti yönetenlere kızsak da onlara gene de saygıda kusur etmeyiz. 

Bizim tek amacımız, devletimizin güçlü olması, milletimizin ekonomik refah içerisinde Demokratik, Laik Türkiye Cumhuriyeti Devleti olarak, eşit şartlarda,  hak ve hukuk ile yaşamını sürdürmesidir.  

Herkes yanlış yapabilir. Yanlışlar söylendiğinde kızmamak, öfkelenmemek lazımdır. Önemli olan yaptığın yanlışlıktan ders alarak, aynı hatayı yeniden yapmamaktır. 

Hak yememek, ahlaklı olmak, Dil, Din, Irk, ayrımcılığı yapmamak, milli ve manevi değerlerimize sahip çıkmak, Devletimizin temel değerlerini ve öz varlıklarını korumak ise hepimizin görevi olmalıdır. 

Topluma yararlı olabilmek, bu dünyayı terk edip gittiğinde, arkandan küfür ettirmemek, iyiliğin, güzel ahlakın, yardım severliğin ile anılmaktır. 

Ülkemiz insanının birlik ve beraberlik içerisinde iktisadi, ekonomik ve sosyal yönden kalkınmış bir ülke içerisinde yaşamaya hakkı vardır. 

Sevgili okurlar, işte böylece bir yazı daha yazmış olduk. 

Sağlığınıza dikkat edin, aşı olmayı ihmal etmeyin. 

Yaşanacak yaşanır, kaderin de önüne geçilmez. 

22.10.2020

Zekeriya TÜMER

ulusalhaber1881@gmail.com.

Zafer Bayamı kutlu olsun.

TÜMER DİYOR Kİ:

 

TARİH YAZILAN DESTANLARI UNUTMAZ

 

30 Ağustos bir kahramanlık destanıdır.

Yok olan bir ulusun, şahlanarak yeniden doğuşudur.

Ümmet olan halkın, millet oluşudur.

Bağımsızlığın, hürriyetin, hukukun, insanlığın temelidir.

İşgal altındaki Anadolu 30 Ağustos 1922 de Başkumandanlık Meydan Savaşını kazanıp, Yunanı denize dökmese idi; bizler bugünkü şartlarda yaşayabilecek miydik?

Bir ulusun doğduğu, vatanın düşmanlardan temizlendiği, düşmanlarının denize döküldüğü bu günü kutlamamak akla ve mantığa sığacak bir şey değildir!

Mustafa Kemal Atatürk’ün Allah'ın sevgili kulu olarak Türk Milletinin başına geçip, hem Türklüğü ve hem de İslami yeti kurtardığını, ülkeyi başarılı bir şekilde yönettiğini, ekonomik kalkınma sağladığını, bizim kaynaklarımızdan okuyarak anlayamıyorsanız, size burada bir büyük elçinin yazdıklarını yayınlayacam. 

Okuyun ve Atatürk’e dil uzatmaktan vaz geçin!...

Atatürk bu milletin kırmızı çizgisidir.

İster beğen, ister beğenme, ancak, Türkiye Cumhuriyeti Devletinin kurucusu ilk Cumhurbaşkanımız olan Mustafa Kemal Atatürk’e dil uzatamaz, hakaret edemezsiniz.

Bu Türklüğe, vatan sevgisine, Bayrak sevgisine, insanlığa ve Müslümanlığa sığmaz.

Sizlerin hakaretleri, aşağılamaları ne Mustafa Kemal Atatürk’ü küçültür, ne de bu ulusun Atatürk sevgisi yok olur.

Türk kimliğini taşıyanlar, bu kimliği sizlere veren Mustafa Kemal Atatürk’tür.

Dünya devletleri Türkiye Cumhuriyetini tanıyorsa, bu tanıma Atatürk sayesinde olmuştur.

Sizler cebinizde TC. Pasaportu taşıyorsanız, o pasaport Atatürk’ün kurmuş olduğu Türkiye Cumhuriyeti devleti sayesinde verilmiştir.

Devletin Tüm resmi Kadrolarında görev alanlar, özel ve tüzel kurumlarda, şirketlerde,  vakıflarda, derneklerde vs. çalışanlar, bu imkanı size Mustafa Kemal Atatürk sağladı. 

Hala mı inkar  ediyorsun?

Şimdi aşağıdaki yazıyı dikkatlice okumanızı tavsiye ederim.

İngiltere Büyükelçiliği Ankara,

25 Kasım 1938

Aziz Lordum,

1. Size Mösyö Kemal Atatürk'ün ölümünü bildiren 194 sayılı telgrafı çok derin üzüntüler içinde sunmuştum.

2. Bu belgeye ek olarak, Büyükelçiliğimiz Müsteşarı tarafından hazırlanan ve Kemal Atatürk'ün geçmişteki kariyerini içeren belgeyi sizlere sunma onuru yanında, bu yazımda, Atatürk'ün yaptığı işleri övmekten çok, onun kişiliği ve bu ülke insanına ne ifade ettiği konusuna değinmeye çalışacağım.

Hiç şüphesiz toplum bilimciler ve tarihçiler onun çalışma hayatı ve yaptıklarıyla ilgilenip ayrıntılı bir çalışma yapacaklardır.

Ancak bunların çok azı, Atatürk'ün gerçek kimliğini öğrenmeden hazırlanacaktır ki onu tanımadan yapılacak değerlendirmeler kuşkusuz yanlış olacak ve yanlış yönlendirmelere neden olacaktır.

3. Bu bilginin toplanmasında, ben belki de ayrıcalıklı bir konuma sahiptim.

Her ne kadar, rahmetli Cumhurbaşkanı ile çok nadir karşılaşmış olsam da bu görüşmeler diğer diplomatik temsilciliklerin kine nazaran daha sık ve daha uzun olmuştur.

Bütün bunlar bir yana, görevimin ilk günlerinden itibaren Atatürk beni bir dost gibi görmüş, benimle görüşmekten memnun olmuş, görüşme fırsatı doğduğunda bundan hoşnut kalmış, karşılıklı konuşmalarımız esnasında ilgi ve dikkati asla azalmamıştır.

Galiba onun yeteneklerini ortaya çıkartan becerikli yaklaşımlarım vardı, bu yüzden olsa gerek görüştüğümüz konu hakkındaki fikirlerine ya da o konuyla ilgili sunduğu sonuca karşı çıktığımda benim bu tavrıma direnmezdi.

Dolayısıyla, kendi özel kimliğini bana, diğer yabancılara gösterdiğinden daha fazla gösterdiğine inanıyorum.

4. Doğrudan edinilen tecrübelerimi sağlayan kişisel görüşmelerimiz dışında, onu çok yakın dostlarından ve hatta aramızdaki dostluğu gördükten sonra benimle onun hakkında konuşmaya hiç çekinmeyen Kabine'deki bazı Bakanlardan da birçok kez dinleme fırsatım oldu.

5. Atatürk'ün müstesna ve takdire şayan bir şahsiyet olduğunu söylemek pek bir şey ifade etmeyebilir.

Ancak gerçekten müstesna ve takdire şayan bir kişiydi, neden bu niteliklere sahip bir şahsiyet olduğunu açıklamaya çalışmalıyım.

6. Sanırım bunu temelde "çift karakterlilik" olarak açıklayabiliriz. Bu ülkede nefret uyandıran ve yasaklanan H.C.Armstrong 'un Grey Wolf (Bozkurt) adlı kitabını okuyan çoğu insan, çok yetenekli; inatçı bir enerjiye sahip ancak insafsız, itici tavırları olan, serkeş mizaçlı, gem vurulmamış zevkleri, ahlak dışı ihtirasları olan; dahası, dostluğu tanımayan bir adamın portresiyle karşılaşmaktadır.

Bu tesbiti doğrular görünecek kanıtları toplamak hiç de zor olmayacaktır ancak şahsen ben, bir insanın bu şekilde tanıtılmasını tamamıyla yanıltıcı buluyorum.

Gözle görülen bir dizi kural dışılığı sadece ayrı karakterlilikle anlatabileceğime inanıyorum.

Sadece şu veya bu savaşı kazanarak, şu veya bu kanunu çıkararak, harf devrimi yaparak ya da fes giyilmesini yasaklamak veya ülkeyi laik kılarak değil yüzyıllarca acı çekmiş, ruh karartıcı yönetimler yaşamış bir ırkın dehasına güvenerek, sadece artık kölelik çekilmemesi gerektiğine inandığı için çok sayıda kuvveti harekete geçirip -bir insanın büyüklüğünün ve sıra dışı görüşünün kanıtı sadece iyiliği ile ölçülebilir-

on beş yıl gibi kısa bir sürede bu insan bir çok iyi şey yapmıştır.

Gerisi ayrıntıdan ibarettir;

sadece dedikoducu zihniyetin üzerinde duracağı ancak bir tarihçinin gerektiği kadarını vereceği ayrıntılar.

7. Atatürk'ün dinamik enerjisi üzerinde durmama gerek yok.

Bu enerjinin dayanılmaz gücü, Türk ırkının tarihinde şimdiden

önemli bir sayfa olarak yer almıştır.

Ancak ben, pek bilinmeyen bir başka özelliğine değinmek istiyorum:

Bu da, Atatürk'ün doğuştan gelen, belki de farkında olmadan tıpkı sütün kaymağını hemen ayıran aletler gibi, faydasızı faydalıdan ayırma yeteneğiydi 

8. Atatürk'ün bütün kişiliğinde veya en azından mevcut şeklinde, bazı çelişkilerle karşılaşılmaktadır.

İddia edilen acımasızlığı, onu tanıyanların çok iyi bildiği gibi, vatandaşlarına duyduğu sevgiyle uyuşmamaktadır.

Tensel günahlar ve geçici ilişkilere duyduğu varsayılan zevklere karşın toplumda kadının rolü kavramı, halk devrimlerinde en çarpıcı savunmayı ortaya koyduğu kadın hakları ve önemiyle bağdaşmamaktadır.

Zira bir iki sene içinde çok eşliliği yasal olarak ortadan kaldırmış ve istedikleri takdirde harem kadınlarına bile devletin liberal mevkilerinin açık olduğunu ortaya koymuştur.

(Kimi zaman toplum içinde de olsa) Özel hayatını tanımlayan ve göz ardı edilmiş resmiyeti, giyiminin kusursuzluğu, olağanüstü tavırları ve resmi görevlerdeki asaleti ile garip bir çelişki yaratmaktadır.

Sadece birkaç büyük adam daha rahat ve daha güvenli hissetmenizi sağlayabilir;

sanırım yok denecek kadar azı da gerektiğinde sizi bu kadar rahatsız hissettirebilir.

9. Atatürk, Batı'da "yes-men" ve uzun süredir Türkiye'de "evet efendimci" olarak bilinen tarzdan hoşlanmıyor, bu tür insanları aşağılıyordu.

Ahmak ve dalkavuklara tahammülü yoktu.

Aslında belki de en çok sömürücüleri sevmez, açgözlüleri hor görürdü.

Bir insanın onun için çalışıyor olması fikrine hoş bakmazdı.

Kendisi zaten ülkesi, ırkı ve insanları için yaşıyor, onlar için düşünüp onlar için çalışıyordu. Diğerleri bu şekilde davranmıyorsa görevlerini yerine getiremedikleri kanısına varıyordu.

10. Korkarım gelecek nesillere Atatürk bir diktatör olarak aktarılacak.

Bunun yanlış olacağı kanısındayım.

Hem savaşta, hem barışta evet o büyük bir liderdi ancak gerçek bir diktatör değildi.

Ne yazık ki ben, şimdiye kadar onu anlatabilecek diktatör kelimesine ait bir tanımımız olduğuna inanmıyorum.

Ancak Hitler ve Mussolini'nin tersine, devlette idari veya yönetim fonksiyonu bulunmuyordu; af yetkisi yoktu; mahkemelere emir yetkisi yoktu; diplomatik misyon temsilcilerini reddetme hakkına sahip değildi.*

Bütün bu hususlara teknik gözle bakıp bir kenara iter ve bütün devlet meselelerinde onun isteklerinin hakim olduğu konusunda ısrar edebilirsiniz.

Doğru ancak daha çok o konudan sorumlu kişilerin onayının hakimiyeti şeklinde karşımıza çıkıyordu.

Olayların gidişi, Atatürk'ün görüş açısının doğruluğunu, verdiği hükümlerin zekice olduğunu ve hata yapmadığını göstermiştir.

Dolayısıyla sıkça fikirlerine başvurulması ve memnuniyetle bu fikirlerin uygulanmasını görmek pek de şaşırtıcı değil.

Ancak onu Mussolini, Hitler veya Primo de Rivera gibi diktatörlerden ayıran belki de en büyük özellik,

başından beri isteyerek ve çok emek sarf ederek, kendini yaşatacak bir sistem kurmaya çalışmasıdır.

 Atatürk'ten sonraki Cumhurbaşkanı seçiminin sessizce hallolması ve ölümünden sonra kurduğu rejimin sakince sürmesi bir kriterse evet başarılı olmuştur.

11. Atatürk'ün idrak gücünde esrarengiz bir yön vardı;

küçük şeylere önem vermeyiş veya sinsi olamayışında üstün bir yön bulunuyordu; konsantrasyon gücü olağanüstüydü; şefkat ve ilgi bekleyen bilinçaltının etkileyici yanı belki de şuurlu amacının buz gibi dimdikliğinin bir başka parçasıydı.

12. Müslüman olarak doğmuş, ancak yobazlık karşıtı bir kişi olmuştu, doğruluğu sevmiş, günahtan nefret etmişti;

işini iyi bilen, istidat sahibi bir askerdi, savaştan nefret ederdi.

Bağımsızlığı elde ettiği andan itibaren barışın peşinde koşmuş ve barış ortamını sağlamayı başarmıştı.

Türkiye'nin kaderini elleri arasına aldığından beri, Kemalist Cumhuriyet'in dostluk elini uzatmadığı ve aralarında Osmanlı

Imparatorluğu'nun düşmanlarının da bulunduğu tek bir komşusu dahi yoktur.

Uzatılan dostluk eli çoğunlukla tutulmuş ve sarf edilen çabalar sonunda ülkelerarası sürtüşme azaltılarak, doğunun bu bölgesinde daha geniş kapsamlı barış, dikkat çekici bir biçimde sağlanmıştır.

13. Kemal Atatürk yapılması gerektiğine inandığı şeyleri korkusuzca yerine getirmekten asla vazgeçmemişti.

Hastalığının şiddetlendiği anlarda ölüme çok yakınlaşmış olsa bile, korku asla ne yüreğine ne beynine yerleşmeyi başaramamıştı.

O, Türk Milleti'ne hizmet ederken öldü.

Ölüm bile büyük zaferini ondan çalmayı başaramamıştır.

İnsanlara hayatlarını, onur ve şereflerini ve insanca yaşama yolunu vermiş, belki de bütün bunlardan daha önemlisi bu haklarına sahip çıkmalarını sağlayacak bağımsızlığı tattırmıştır 

Lordum, en derin saygılarımla, sizin en sadık ve en mütevazı hizmetkarınız olduğumu bildirmekten şeref duyarım.

*Percy Loraine*

ŞİMDİ 30 AĞUSTOS ZAFER BAYRAMINIZI KUTLAR, GELECEK NESİLLERİN LAİK, DEMOKRAT TÜRKİYE CUMHURİYETİNE SAHİP ÇIKMASINI DİLERİM.

29.08.2021

Zekeriya TÜMER

ulusalhaber1881@gmail.com

VATAN HAİNLERİ İŞ BAŞINDA

TÜMER DİYOR Kİ:

DİKKAT DİKKAT DİKKAT

VATAN HAİNLERİ İŞ BAŞINDA

 

Sevgili okurlar:

Aniden başlayan yangınlar, ülkemizin kalbine hançeri soktu.

Bu yangınlar sıcaktan değil, özel planlanmış ve ülkeyi yakmaya, yıkmaya çalışanlar tarafından tezgahlanmış yangınlar olabileceği şüphesi gün be gün artmaktadır. 

Doğaya zarar veren, Ağaçlara, orada yaşayan canlılara, masum insanların malına, mülküne zarar verenler insan olamazlar. 

Sosyal medya’da çok tehlikeli tahrik mesajları ve yayınları yapılıyor.

Korona, morona derken, daha büyük tehlike yangınla başladı. 

Fazla bir şey yazmama gerek yok. Görünen köy kılavuz istemez.

Bizleri bölmeye, parçalamaya, yok etmeye çalışan iç ve dış düşmanlarımızın yıllardır devam ettiği çalışmaları bilmekteyiz. 

1980 den önce de yaşadık biz bu olayları.

Aman, aman, bu ülkede yaşayan tüm insanlarımız.

Değişik din ve mezhepte olan, değişik inanç sahibi olan insanlarımız.

Değişik Etnik kökende olanlar.

Değişik Partilerde olan ayrı ayrı siyasi görüş ve düşüncede olanlar.

Fikren, zikren, düşünce ve mantık olarak ayrı ayrı kategoride olanlar.

Değişik özel ve tüzel yerlerde çalışanlar, görev alanlar.

Velhasıl, doğumuz, batımız, güneyimiz, kuzeyimiz.

Akdeniz bölgesinde, Karadeniz Bölgesinde, Doğu’da, Güney Doğuda, Batıda, Ege’de, Trakya’da yaşayan tüm vatandaşlarımız.

Vatanımıza, bayrağımıza, dinimize, dilimize, sahip çıkmanın vakti geldi.

Birlik olalım. Tahriklere kapılmayalım.

Vatan hainlerine imkan yaratmayalım. 

Fırsat vermeyelim. 

Devletimize, polisimize, askerimize, jandarmamıza, güvenlik güçlerimize desteğimizi verelim.

En ufak şüpheli olayı hemen devletimiz yetkililerine bildirelim.

Sosyal medya’da tahrik vari haberleri ve bilgileri paylaşmayalım.

Kurtlar puslu havayı sever.

Vatan hainleri de provokasyonları sever.

Şu an da provakatif hainler iş başındalar.

Her kim ki provakatif söylem ve eylemlerde bulunuyorsa, onlara sertçe cevaplarınızı verin ve asla hiçbir surette inanmayın ve derhal yetkililere şikayetlerinizi yapın.

“MEVZU BAHİS VATANSA GERİSİ TEFERRUATTIR.

VATAN SEVGİSİ, RUHLARI KURTARAN EN KUVVETLİ RÜZGARDIR.”M.K.Atatürk

BU VATAN BİZİM, BAŞKA GİDECEK TOPRAĞIMIZ YOK.

ALLAH VATANIMIZA ZARAR VERMEYE ÇALIŞANLARI KAHRETSİN.

 

Zekeriya TÜMER

31.07.2021

Ulusalhaber1881@gmail.com.

 

Bilimin açıklayamadığı kuvvetli güç sevgidir.

 TÜMER DİYOR Kİ:

SEVGİ IŞIKTIR-SEVGİ YER ÇEKİMİDİR-

SEVGİ KUVVETTİR.

SEVGİ TANRIDIR, TANRI SEVGİDİR.

SEVGİ İÇİN YAŞARIZ VE ÖLÜRÜZ. 

20.Yüzyılın büyük dehalarından olan ALBERT EİNSTEİN (14 Mart 1879-16 Nisan 1955)

Kızı Lieserl'e bıraktığı mektuplarından birinde şöyle yazmaktadır:

"...Bilimin açıklayamadığı son derece kuvvetli bir güç var. Bu güç herkesi kapsıyor ve yönetiyor. Evrenin çalışmasını sağlayan her olgunun arkasında bile o var ve henüz bizim tarafımızdan tanımlanamadı."

EİNSTEİN bilimin bile tespit edip açıklayamadığı bir gücün varlığından bahsediyor. Bu gücün evrendeki her canlı ve cansızın arkasında olduğunu söylüyor. 

BU GÜÇ NEDİR?

*Bu evrensel güç SEVGİDİR.* diyerek EİNSTEİN, sevginin olağanüstü bir güç kaynağı olduğunu belirtiyor. EİNSTEİN devamla.

"Bilim insanları, evren için birleşik bir kuram ararken, görülmeyen en kuvvetli evrensel gücü unuttular.

*SEVGİ IŞIKTIR, ONU ALIP VERENLERİ AYDINLATAN*

*SEVGİ KUVVETTİR, ÇÜNKÜ BİZDEKİ EN İYİYİ ÇOĞALTIR VE İNSANLIĞIN KÖR BENCİLLİKLERİNDE TÜKENMEMESİNE İZİN VERİR.*

*SEVGİ İÇİN YAŞARIZ VE ÖLÜRÜZ.*

*SEVGİ TANRIDIR VE TANRI SEVGİDİR.*

Bu güç her şeyi açıklar ve yaşama anlam katar. Bu bizim için çok uzun süredir göz ardı ettiğimiz bir çelişkidir.

Çünkü belki insanın evrende kendi özgür iradesiyle kullanamayacağı tek enerji olduğu için sevgiden korkuyoruz." demiştir EİNSTEİN.

(SENİ SEVİYORUM) kelimesinin çok büyük bir enerji yükü ile karşısındakini etkilediği de bilinmektedir. 

Evet sevgili okurlar: 

Sevgisiz bir yaşam düşünülemez. 

Evren yaratılırken, TANRI (ALLAH) evreni sevgi ile yaratmıştır. Sevgi ile yaratılmasa idi, Evren bu evrendeki dünyamız bu kadar uyumlu ve güzel olabilir miydi?

Sevgi'de büyük bir enerji gücü vardır. Bunu bilim tanımlayamamıştır.  Nasıl ki Ruhun ne olduğu henüz tam olarak bilinemiyorsa da Sevgi'nin de tanımı tam olarak yapılamamaktadır. 

Çünkü bilim, somut deliller ve bilimsel kanıtlar ister. 

Halbuki sevgi de bilimsel kanıt vardır. Elle tutamazsın, gözle göremezsin, ama içindeki duyguyu hissedersin. 

Ancak, sevgi'de büyük bir enerji gücünün olduğu ve seven insanların, sevgi uğruna her şeyi yapabildikleri de kanıtlanmıştır. 

Rüzgarı elle tutabiliyor muyuz? Görebiliyor muyuz? Hayır. 

Ama rüzgarın serinliğini hissedebiliyoruz. Kuvvetli estiğinde, gücünü de fark edebiliyoruz. 

Fırtına, kasırga, tayfun, tsunami çıktığında o güçün neleri yaptığına insanoğlu şahit olabiliyor. 

Sevgide, fırtınaya, kasırgaya, tayfuna, hortuma, tsunamiye  dönüştüğünde, seven insanın neleri feda ettiğini görebiliriz ve şahit olabiliriz. 

Sevgi öyle bir güçtür ki, sevginin enerjisini vahşi hayvanlara uyarladığında, o vahşi yaratıkların uysallaştığını ve sana sevgi ile yaklaştığını da görebilirsin. 

Doğayı, insanları, hayvanları sevmeyen insan kötülük yapabilir. Seven insan ise kötülük yapamaz.

Seven insan sevgiyi yüreğinde hisseder. 

Yürek ay gibidir, vakti gelince tutulur. Bunu da kimse engelleyemez. 

Seven insan yüreğinin sesini dinler. Aklının ve mantığının sesi kaybolur. 

Sevgi doğanın ikinci güneşidir. 

Sevdiğin şey uğruna canını bile feda edebilirsin. 

İki kişi birbirini seviyorsa, içlerindeki en büyük korku, birbirlerini kaybetmek korkusudur. 

Ayrılıklar küçük sevgileri öldürür, ama büyük sevgileri güçlendirir. 

En çok sevdiğin insana herkesten çok kızarsın. 

Gönül almayanı bilmeyene de ömür emanet edilemez. 

Bu çok güçlü duyguyu yüreğinde, içinde,  benliğinde hisseden kimseyi bundan vazgeçirebilmek mümkün müdür? 

Değildir. 

Kimse vaz geçiremez. 

Seven insana ne kadar baskı yaparsan yap, içindeki ateşi söndüremez sin. O ateş ömür boyu, ölünceye kadar kor alev gibi içini yakar. 

Hayır, hiç bir güç bunu yok edemez. 

O halde, neden sevginin gücünü bir türlü idrak edemiyoruz?

Her sevginin kendisine has özelliği vardır. 

Evinize bakmak için aldığınız kediyi,köpeği, kuşu, balığı da seversin. 

Evindeki çiçekleri, eşyayı da seversin. 

Bahçendeki meyve ağaçlarını da seversin. 

Güneşi, ayı, yıldızları, ormanı, dağları, yazı kışı, ilkbaharı, sonbaharı da seversin. 

İnançlarına göre, Tanrıyı, (ALLAH'I) Peygamberleri, erenleri, evliyaları da seversin. 

Anneni, babanı, kardeşini, akrabalarını, arkadaşlarını da seversin. 

Çocuklarını ayrı bir duygu ile seversin. 

Anne ve babanın çocuklarına karşı duydukları sevgi de çok derin bir sevgidir. 

Bu sevgiyi hemen hemen tüm canlılarda görebilirsin. 

Bir tavuğun yavruları için Kartala kafa tuttuğuna şahit olabilirsin. 

Bir Geyiğin bile, yavruları için Aslana karşı koyduğunu görebilirsin. 

Yavrusu için canını feda eden anne ve babaya şahit olabilirsin. 

Vatan sevgisi çok yüce bir sevgidir. Vatanı uğruna gözünü kırpmadan düşmana karşı savaşa gider ve gözünü kırpmadan şehitlik mertebesine erişirsin. 

Sevdiğin ne olursa olsun, kim olursa olsun, onun kılına zarar gelmemesi için çırpınırsın. Onu korur ve kollarsın. 

Sevdiğin şeye zarar verildiğinde çok üzülürsün. Ağlarsın, yüreğin sızlar. Kaybettiğinde acısı ömür boyu içini sızlatır. Anılarını unutmazsın, devamlı iç dünyanda yaşatırsın. 

Sevgide evrensel bir enerji vardır. Bunu öğrendiğimiz zaman, sevginin her zorluğa, engele karşı gelebileceğini, her şeyin ötesine geçebileceğini anlayabileceğiz. 

Çünkü sevgi hayatın en özlü kısmıdır. Mutluluğun, huzurun anahtarıdır. 

Sevgiyi yok edersen, sevmekten vazgeçersen. yaşamının bir anlamı kalmaz.

Ancak, sevginin gücü çok büyüktür. Yüreğinin içerisinde, tüm benliğinde hissettiğin sevgiyi yok edebilmekte mümkün değildir. 

Sevdiğin insanla bir anlaşmazlığa düştüğünde, sorunları duygularınla değil, aklın ve mantığınla, sevdiğin şeye zarar vermeden çözmeye çalışmak en akılcı yol olmalıdır. 

Ön yargılı olmak son derece sakıncalıdır. 

Kimse kimsenin hayatına ipotek koyamaz. 

Yaşanacak yaşanır ve herkes kendi hayatından sorumludur. 

ALLAH TÜM İNSANLARI SEVGİDEN MAHRUM ETMESİN. 

26.07.2021

ZEKERİYA TÜMER

ulusalhaber1881@gmail.com

BAYRAMINIZ KUTLU, YAŞAMINIZ MUTLU OLSUN SAYIN OKURLARIM.

TÜMER DİYOR Kİ:

UYYY KURBAN OLAYIM SANA DAAA!

 

Kurban'ı Dinsel açıdan ele aldığımızda, aslında sadece Dinsel de değil, inançsal anlamda ele aldığımızda; bir buyruğun veya bir adağın yerine getirilmesi inancıdır.

İslamiyette, Allah rızası için, ibadet niyeti ile belirli günlerde cins, yaş ve vasıflarını dinimizin emrettiği ve tespit buyurduğu hayvanlardan birini kesmektir. Kurban, koyun, keçi, deve, sığır gibi hayvanlardan oluşur.

Kurban hemen hemen bütün dinlerin ana temalarından birini teşkil ettiği gibi çeşitli dillerde  bu kavramı ifade eden kelimelerin kök anlamlarında da kullanılır.  

Değişik toplumlarda, cahiliye dönemlerinde ve değişik inançlarda Tanrıya, ya da kutsal sayılan şeylere kurbanlar kesilirdi. Bunlar bazen insanlar da olabilirdi.

Japon dini Şintoizm’de kurban, tanrılara ve ölülere, onların öfkesini yatıştırıp lütuf ve yardımlarını sağlamak ve günahlara kefaret düşüncesiyle sunulurdu.

Eski Çin’de tanrılara ve ölen ataların ruhlarını onları memnun etmek ve ilahi lütuflar elde etmek amacıyla evcil olan veya olmayan hayvanlar kurban edilirdi.

Önceleri yaygın olan insan kurbanına Konfüçyüz’le birlikte son verilmiştir.

Hinduizm’de kurban insanları kurtuluşa götüren yollardan biri olarak kabul edilmiştir.

Brahmanlar döneminde, kozmik gücü meydana getirdiğine inanılan ve yaratılışın sırrı, kainatın devamının anahtarı olarak kabul edilen kurban merasimi rahiplerin nezaretinde gerçekleştirilirmiş.

Mabed ibadetlerinin ortaya çıkışı ve Budizm, jainizm gibi yeni dinlerin muhalefeti sebebiyle (Hiçbir canlıyı öldürmemek) prensibi ve tenasüh inancı gereği artık canlı yaratıklar kurban edilmemektedir.

Yahudilikte Tanrı’ya bağlılığın bir işareti olarak Kurban ibadetinin tarihi Hz.İbrahim’e kadar götürülmektedir.

Onun döneminde, sığır, davar, kumru, güvercin gibi hayvanlar Tanrı’ya sunulurdu.

Hz. İsa zamanındaki kurban uygulamaları Ah-i Atik’e dayandırılmak taysa da sonradan Hıristiyanlık’ta İsa’yı merkezileştiren farklı bir kurban anlayışı geliştirilmiştir.

KURBAN KELİMESİ TÜRKÇE'MİZDE  DEĞİŞİK ŞEKİLLERDE VE VECİZ ANLAMLARDA DA KULLANILMAKTADIR.

Kişilerin durumuna göre, ya da gelişen ve yaşanan ortamlara göre KURBAN kelimesi kullanılmaktadır. Örneğin:

Yıllardır görmediği bir gencin büyüdüğünü gören, dayı, amca vs. “VAYY ASLAN GİBİ OLMUŞSUN, KURBAN OLSUN SANA …) derler.

 “Anan sana Kurban olsun yavrummm.”

“Kurbanlık koyun gibi bekleyip duruyorlar.”

“Muhakkak bir ihanete kurban gitmiştir.”

“Bizi Kurbanlık Koyun mu zannediyorlar”

“Bütün milleti Kurbanlık koyuna benzettiler.”

“Kurbaaan, nerede kaldın, sabahtan beri seni bekliyorum.”

“Çatma Kurban olayım çehreni ey nazlı hilal”

“Bu kızlar, kadınlar, beyaz kadın ticaretine kurban oldular.”

“Çocukları kurban seçtiler.”

“Gençlerimiz terörün Kurbanı oldular.”

Senin gibi adama kız verecem haaa, Ulan sana kızımı kurban ederim de vermem. Der, anne, baba da!

Kız bavulunu alır ve kaçar sevdiceğine, anne ve babasını sevdiği adama kurban eder.

Bunlar da olabiliyor.

BİRDE ŞARKILARDA GEÇEN KURBAN KELİMESİNE BAKALIM:

-          Bu can senden ayrılamaz kurban olduğum yar,

-          Çapkın edasına kurban olduğum,

-           O seven gönlüne kurban olduğum,

-          Yalan yeminine kurban olduğum

-          O tatlı nazına kurban olduğum,

-          Seni yaradana kurban olduğum,

-          Yaradana kurban, yaradana yaradana

-          Güzel naslarına kurban olduğum,

-          Bakışından süzülen işvene kurban olayım.

-          Kaşına, gözüne, bakışına kurban olayım.

Bu dünyayı, bu kainatı, insanları, hayvanları, bitkileri, yaradana Kurban olayım.

Yani bir gerçek var ki, bu dünya’da yaşayan herkes Kurban. İşte Korona denen virüs de insanları Kurbanlık koyun gibi avlıyor, kimse doğru dürüst bir şey yapamıyor.

AZİZ TÜRK MİLLETİNİN BU MÜBAREK KURBAN BAYRAMINI KUTLARKEN, BİRLİĞİMİZİN, DİRLİĞİMİZİN BOZULMAMASINI, HAK VE HUKUKUN ÜSTÜNLÜĞÜNÜN DEVAM ETMESİNİ, YOKSULUN, ÇARESİZİN, MAZLUMUN AÇ VE AÇIK KALMAMASINI, BOLLUK VE BEREKETİN ARTARAK, İNSANCA, DOSTÇA, KARDEŞÇE MUTLU VE HUZURLU KURBAN EDİLMEDEN YAŞAMAMIZI YÜCE ALLAH'TAN DİLERİM.

BAYRAMINIZ KUTLU, YAŞAMINIZ MUTLU OLSUN SAYIN  OKURLARIM.

20.07.2021

Zekeriya Tümer

Ulusalhaber1881@gmail.com

AH BABA VAH BABA

TÜMER DİYOR Kİ:

AH BABA, VAH BABA

Bugün 20 Haziran 2021. 

Babaların günü imiş bu gün. 

Anneler günü, sevgililer günü, aşıklar günü vs. 

Aslında, Dedeler, Nineler, Dayılar, Amcalar, Ablalar, Ağbiler, Teyzeler, Halalar, komşular, arkadaşlar, günü gibi günler olsa da, 365 günün her gününü değişik şekillerde kutlasak. 

Dünya'nın, insanların sevgiye, hoş görüye, iyiliğe ihtiyacı olan bir dönemde yaşıyoruz. 

Hele ki, şu son günlerde ülkemizin buna daha çok ihtiyacı var. 

Biz ne babalar gördük bu güne kadar. Halen de bazı babalar var ki, ortalığı ne güzel karıştırıyorlar. 

Babaların babası, ne oturaklı adam. Tam bir baba, dendiği zaman insanın koltukları kabarır. 

Ya sen de tam bir Şam babasısın, derlerse de iş kötü.

Şam babası demek: Evine, çoluk çocuğuna karşı sorumluluk duygusu gelişmemiş, hayırsız baba, demektir. 

Baba olabilmen için ilk önce evlenmen gerek. Evlendikten sonra da çocuk sahibi olman gerek. 

Babanın sorumluluğu çok fazladır.

Baba, annenin, çocukların, hatta anne, baba ve akrabalarının sorumluluk duygusunu hisseder. 

Baba çalışmak, gecesini gündüzüne katarak çalışmak ve ailesine bakmakla sorumludur. 

Para getirir ve ailesini rahat ettirirse iyi babadır. Sıkıntılara sokarsa kötü babadır. 

Baba tatil yapmaz, yaptırır. 

Gençliğini, sağlığını, eşi ve çocukları için feda eder. Birazcık kendisine zaman ayırıp gezmeye çıksa, sorumsuz adam olur. 

Evde kalsa tembel olur. 

Anne çocuklara kızar, bak seni akşam gelince babana söyleyeceğim, sen görürsün, der, baba çocukların gözünde vahşi baba olur. 

Baba annesinin sözünü dinlerse ana kuzusu, karısının sözünü dinlerse kılıbık olur. 

Baba her zaman  çocuklarının kendisinden iyi olmasını ister. Zaten çocuklar belli bir yaşa geldiklerinde, 

-Ya baba, sen de hiç bir şey bilmiyorsun, derler. 

Babaları öldükten sonra da, "Keşke babam sağ olsaydı da ona danışsaydım" derler. 

Babalar ağlamaz. Babalar yorulmaz. Babalar hasta bile olamazlar. Babalar hep çalışmak, çalışmak, çalışmak zorundadır. 

Babaların sevgisi çok büyüktür. Çocukların kılına zarar gelse, yüreği sızlar. İçi kan ağlasada göz yaşlarını tutar, belli etmez. 

Baba tatil yapmaz, çocuklarına ve eşine tatil yaptırır, kendisi yapmaz. 

Bazı babalar çocukları çok rahat etsin diye, çalarlar, rüşvet yerler, devletin malı deniz, yemeyen domuz diyerek, devleti soyarlar, her türlü pisliği yaparlar, böyle babalar mı iyidir sizce, yoksa namusu ile para kazanarak, çocuklarına haram para yedirmeyen baba mı iyidir?

Ne dersiniz?

Bence BABA GİBİ BABA, ÇOCUKLARINA MİRAS OLARAK :

DÜRÜSTLÜĞÜ, NAMUSLULUĞU, ŞEREFLİ LİĞİ BIRAKMALIDIR. 

Sevgili okurlar, siz ne dersiniz? 

Namuslu Baba nın bıraktığı miras mı iyidir, yoksa namussuz babanın bıraktığı miras mı iyidir?

ŞEREFLİ VE NAMUSLU BABALARIN BABALAR GÜNÜ KUTLU OLSUN.