TÜMER DİYOR Kİ: "EN SON VE EN BÜYÜK RÜTBE VATANDAŞ OLMAKTIR!..."

TÜMER DİYOR Kİ:

VATANDAŞ
Mustafa Nevruz SINACI
KAYSERİ'DE

EN SON VE EN BÜYÜK RÜTBE "VATANDAŞ" OLMAKTIR!...

 Zekeriya TÜMER

İnsanlar, Devlet kademelerinde görev aldıklarında, bulundukları mevkiinin hep aynı kalacağını zannederler.

Görevler birileri tarafından verilir ve birileri tarafından da alınır.

Her ne olursan ol. Hangi görevde bulunursan bulun, her şeyin bir sonu vardır.

Başbakan olabilirsin, Cumhurbaşkanı olabilirsin, Bakan, Milletvekili, Müsteşar, General olabilirsin.

Hepsinin son bulacağı bir zaman gelir ve sen en üst rütbeye gelirsin de bu rütbenin en son ve en üst olduğunu anlayamazsın.

Çünkü şu an ki bulunduğun görev senin başını döndürmüştür.

Burada sizlere kıssadan hisse bir hikâye anlatmak istiyorum.

 Kızım sana söylüyorum, gelinim sen anla misali.

Vakti zamanında bir kasabaya Tuğgeneral rütbesinde bir paşa ziyarete gelir.

Kasabanın tek caddesinin bir köşesinden Kasabaya girer.

Paşayı gören esnaf, paşanın önünde eğilir, selam verir ve "buyurun paşam, bir çayımızı, kahvemizi için" diye ikramda bulunmak isterler.

Paşa "sağ olun" diye sohbet ederek yürümesini sürdürür.

 Memnundur Paşa herkesin önünde eğilip selam vermesine.

Yürürken sokağın ortasına oturmuş, nevalesini açmış yemeğini yiyen bir vatandaşın önüne gelir.

Yerde oturan Bektaşi hiç istifini bozmaz, ayağa kalkmaz, selam vermez.

 Buna sinirlenen paşa, hemen geri adımını atar ve adamın önünde dikilir.

Sorar Bektaşi'ye. "Be adam beni tanımadın mı, neden ayağa kalkıp selam vermiyorsun" der.

 Adamcağız şöyle kafasını kaldırır ve "siz kimsiniz" der.

Paşa, "tanımadın mı ben paşayım" der.

 Adam, olabilir, rütbeniz ne diye sorar.

Paşa, "Tuğgeneralim" diye cevap verir.

Adam devam eder, “ ee sonra ne olacaksın.”

 Paşa, sinirlenir ve ne olacağım, Tümgeneral der.

 Adam, “ee daha sonra,” der. Paşa saymaya başlar. Korgeneral, Orgeneral, olacağım der.

Bektaşi,” eee paşam, en son rütben ne olacak onu bana söyle, “der.

Paşa çıldırır, sinirlenir, “be hey adam, ne ola cam, en son emekli olup vatandaş ola cam,” der.

Bektaşi ısrarla sorar, “yani en son rütben vatandaş olman mı,” der.

 Paşa da “evet, en son emekli ola cam vatandaş ola cam,” der. Anladın mı diye de sorar.

Bektaşi hiç istifini bozmadan paşaya kafasını kaldırır ve şöyle hitap eder: "Paşa paşa, daha sen tuğgeneralsin, sonra tümgeneral, sonra korgeneral, sonra orgeneral olacaksın, en sonunda da vatandaş rütbesine geleceksin. Senin önünde o kadar çok sene var ki, vatandaş olabilmen için, ben ise daha senin yıllar sonra erişeceğin rütbedeyim, ben şu an vatandaşım, ben senden büyüğüm, ben sana değil sen bana selam vermelisin" der.

Paşa şaşırır ve “valla doğru söylüyorsun,” der, tak asker selamını verir ve uzaklaşır.

Bunu bizi yönetenlere, vatandaşa gaz sıkanlara, Halkı tekmeleyenlere, Tokat atanlara, dediğim dedik, astığım astık, benden büyük kimse yok diye böbürlenenlere atfediyorum.

Hangi görevde, hangi rütbede olursanız olun, neticede en son geleceğiniz nokta vatandaş olmaktır.

Neticede vatandaş olacaksınız, bunu unutmayın. En büyük rütbe budur.

 Bizler de devlete yıllarca hizmet ettik. Şimdi neredeyiz. Vatandaşız.

 Sizde olacaksınız.

Devletin omurgasını oluşturan kurumlarda görev yapanlar, sonunda emekli olup vatandaş olacaklarını unutmamalı.

Şu an ki görevleri vatandaşa hizmet etmektir, vatandaşa çile çektirmek, eziyet etmek değildir.

Vatandaşı korumaları ve adaletli davranmaları gerekir.

En büyük rütbe vatandaş olmaktır.

Demek ki; İlk önce en büyük rütbeye sahip olan vatandaşa selam vermek ve saygı göstermek gerek.

Yalan mı?

20.05.2014